The beauty and the beast of Sranang

Hallo allemaal,

Het is wel weer tijd voor een verslag, want ik heb in de afgelopen 2 weken ontzettend veel meegemaakt en gezien, zowel leuke als minder leuke dingen.

Laten we maar beginnen met het minder leuke..
Op donderdag 2 weken terug was ik met 2 andere studenten gaan zwemmen bij het Krasnapolsky hotel. Na een heerlijk dagje zwemmen besloten we nog even in de straat te gaan kijken naar slippers. Toen we in een winkel stonden kwam er een man binnen die naar het personeel stond te schreeuwen dat alles te duur was, dit vonden we heel raar dus we zijn snel weg gegaan. Onderweg naar de uitgang botste hij erg hard met zijn schouder tegen mij aan, waarbij zijn mobiel viel. Twee winkels verder gingen we weer naar binnen en toen kwam dezelfde man binnen. Hij ging heel dicht bij me staan en schreeuwde dat ik zijn telefoon had kapot gemaakt en dat ik hem geld moest geven. Dit wilde ik niet en de man bleef schreeuwen en slaande bewegingen voor mijn gezicht maken. Uiteindelijk vond hij het goed en liep hij weg, maar na een paar minuten stond hij nog veel bozer voor me. Je zag dat hij drugs had gebruikt en ik rook een alcohol geur, ik wist direct dat het niet goed was en dat ik hem geen geld moest geven. Hij zei toen dat ik iets voor hem moest doen en vroeg wat ik wilde doen, of ik voor hem wilde dansen. Hier schrok ik erg van. Ik was ontzettend bang en ben toen het kon naar achteren gegaan met de verkoopster om de politie te bellen. De man ging ook weg en uiteindelijk kwam de politie (dit leek wel dagen te duren). De politie heeft helemaal niks voor me gedaan, dus zijn we maar snel met de taxi naar huis gegaan. Die nacht hebben we alle drie erg slecht geslapen, we waren heel erg bang voor alle kleine geluidjes. Het heeft ons erg aangegrepen en ik voelde me ontzettend onveilig in dit land. Na een gesprek met onze leraar besefte ik me wel dat ik goed heb gehandeld door rustig te blijven en geen geld te geven. Nu heb ik gelukkig het vertrouwen in de mensheid en het land terug en kan ik volop genieten!

Snel door naar het positieve en de schoonheid van Suriname.
Vorige week dinsdag wilde we even naar de Hindoestaanse tempel op blauwgrond. Toen we daar aankwamen bleek er een Phagwa feest aan de gang te zijn. We werden vriendelijk ontvangen. Helaas mochten we niet in de tempel. Voor Phagwa eten de Hindoestanen geen vlees, dus je mocht alleen naar binnen als je vegetarisch bent. Toen gingen ze liederen zingen en werd er een palmboom in de brand gezet, dit is een Hindoestaans ritueel voor Phagwa. Daarna waren er verschillende Hindoestaanse zang en dans optredens, dit was heel mooi en bijzonder om te zien. Als snel werden we geroepen om te komen eten. We werden aan een lange tafel gezet en er kwamen mensen met pannen eten langs, van alles kregen we een schepje. We aten, met onze handen(!) de vegetarische roti op, wat heerlijk was het! Daarna was er een vuurwerk show, echt ongelooflijk hoeveel vuurwerk de lucht in ging, prachtig om te zien. En als afsluiting was er een feest met een band.
Ik had nooit verwacht dat ik nog zo iets moois mee zou maken ik heb erg genoten.
De volgende dag was natuurlijk DE dag... Holi Phagwa. Heel schoon kwamen we aan bij Palmentuin, maar na nog geen 10 minuten waren mijn kleren, mijn haar en mijn gezicht fel gekleurd door de poeder. Iedereen gooide poeder op elkaar en er hing een fantastische sfeer. We gingen snel verder naar het Onafhankellijkheidsplein, waar een Phagwa Festival was. Lekkere muziek, koude biertjes, leuke mensen, veel gekleurd poeder en nog veel meer gezelligheid heeft deze dag echt super leuk gemaakt! Helemaal vies en moe zijn we naar huis gelopen (een half uur!), want de taxi wilde ons niet meenemen.

Eigenlijk is het heel raar, want dinsdagochtend hoorden we natuurlijk van de aanslagen in Brussel en zijn toen bij elkaar gekomen om de Belgen te steunen (we stonden zelfs in de krant haha!). Terwijl we de dag erna het feest vieren van het goede dat het kwade overwint. Daar ging iedereen in vrede met elkaar om en dat is wat ik vaker merk in Suriname. Hier kunnen een synagoge en moskee naast elkaar staan en iedereen accepteert elkaar. Ik vraag me wel af waarom dat niet overal zo kan zijn...

Afgelopen vrijdag zijn we voor het eerst met z'n vijven op trip gegaan. Om half 9 vertrokken we met busjes naar het binnenland. Na 5 uur rijden kwamen we aan bij het dorp Witagron (gelegen aan de Copeanamerivier). We hebben snel onze hangmatten opgehangen en zijn een wandeling door het dorp gaan maken. Het was heel mooi om te zien en de dorpelingen wilden ons veel vertellen, vooral de kleine kindjes hingen de hele tijd om ons heen en speelden met ons, super leuk! Toen zagen we 2 slingerapen, vast aan een ketting, en heb ik van één de hand vastgehouden. Zo leuk en bijzonder, maar wel een beetje eng haha!
Die avond was er een jungleparty voor ons georganiseerd. We hebben gedanst met de kindjes uit het dorp en borgoe (Surinaamse rum) gedronken. Echt bizar hoe goed die kleine kindjes al kunnen dansen, de soepele heupen zit hun in het bloed geloof ik. Het slapen in de hangmat was niet heel lekker, dus nog half moe vertrokken we de volgende dag weer. We zouden naar de moedervallen van de Raleighvallen gaan, maar onze boot ging stuk, dus gingen we niet meer. Na 3 uur varen kwamen we aan op het Füngu Eiland, dat aan de Raleighvallen ligt. Daar weer snel onze hangmatten opgehangen en toen de hele avond gechillt op het eiland en ons gedoucht in de rivier. Het slapen hier was nog veel erger dan de nacht ervoor. We sliepen namelijk onder de nok van het dak, waar de vleermuizen zich schuilhouden. Na een half uur zat mijn bed onder de vleermuizenpoep, gadver!! Maar ik dacht bij mezelf 'niet zeuren en gewoon proberen te slapen.'
Zondag gingen we de Voltzberg beklimmen. Vroeg op pad met heel veel water en eten, want er stond ons een flinke tocht te wachten. 5 minuutjes met de boot en toen begon het avontuur. Het avontuur begon direct, want onbenullig als ik ben viel ik natuurlijk direct na aankomst op de spekgladde rots en nam ik Tamara gezellig mee in mijn val. Met wondjes en bloed op mijn handen en been begonnen we de tocht. We hebben 3 uur door de jungle gelopen waar ik prachtige dingen heb gezien. Spermabomen (klinkt gek he, maar de schors ruikt naar sperma zeggen ze), wilde slingerapen, rupsen, hele mooie vlinders en een waterslang. De tocht was mooi maar echt heel erg zwaar. Uitgeput kwamen we aan bij de berg. Het regende heel erg hard en toen kwam het slechte nieuws. We mochten namelijk de berg niet op met regen, omdat de stenen heel glad worden en de berg erg steil is. We zijn daarom een klein stukje naar boven gegaan, tot boven de bomen en zelfs daar al was het uitzicht adembenemend. Ik kon niet optimaal genieten, want gleed elke keer uit en was doodsbang, haha, dus ben ik best wel blij dat we niet helemaal omhoog zijn gegaan. De terugweg (weer 3 uur lopen) regende het de hele weg en doorweekt kwamen we weer aan op het eiland. Daar stond lekker een bord pasta op ons te wachten, jammie. Die avond hebben we rond een kampvuur gezeten, wat gedronken en gekletst, maar dit hield ik niet zo lang vol, want mijn benen deden zooo zeer van de hele dag lopen.
Maandagochtend zijn we alsnog naar de moedervallen gegaan. Dit was een weg van drie kwartier lopen in onze nog natte schoenen van de dag ervoor, heerlijk. Daar aangekomen ben ik lekker gaan zwemmen in het water en kon ik afgekoeld weer terug. In het water raakte onze gids ineens helemaal in paniek. Hij schreeuwde dat we direct weg moesten. Er was namelijk een groot wespennest vlak bij ons. De wespen komen af op mensengeur en vallen dan met zijn allen tegelijk aan. Ze zijn heel gevaarlijk, want ze vallen allemaal tegelijk aan, nemen stukken huid mee en je kan er zelfs aan dood gaan!! We zijn iets verder gaan zwemmen, dit was heel lekker.
Toen we bij het eiland aankwamen zagen we een kaaiman! Super vet! We hebben onze spullen weer gepakt en zijn weer 3 uur gaan varen naar Witagron, waar de busjes stonden. Na een lange reis waren we weer terug in Paramaribo en kon ik eindelijk alles wassen. Alle kleding die ik mee had was vies, nat en stonk, maar het was het allemaal waard.
Zo gaaf hoe je midden in de jungle loopt en het niet meer uitmaakt dat het regent, omdat het uitzicht zo mooi is.
Ik heb ontzettend genoten met de lieve meiden om me heen en ik ben heel blij dat ik dit met hen heb mogen meemaken.

Jullie zien wel dat ik hier optimaal geniet en ik ben nog lang niet klaar met genieten. Gelukkig heb ik nog 4 maanden om te genieten!!
Ik voel me super goed hier en ben heel erg dankbaar voor alles wat ik hier mee mag maken, mag zien, mag eten en mag voelen.

Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen wat ik hier allemaal meemaak.

Veel liefs en een dikke brassa uit Suriname